Het begint met de eerste stap

Wat was het weer fantastisch afgelopen weekend, met alle activiteiten van de Kustmarathon Zeeland. Ooit begonnen in 2003 met een marathon op zaterdag, is dit evenement in de loop der jaren uitgemond in een weekend met vele andere sportactiviteiten. Al dan niet met wedstrijdelement.
Toen de Ladiesrun van 5 en 10 km op de vrijdagavond geïntroduceerd werd, kwam ik via een vriendin als vrijwilliger langs het parcours terecht. Met bewondering keek ik naar alle vrouwen van uiteenlopende leeftijden, lengtes en diktes die 5 of 10 km hard liepen. Wat een inspanning op de gezichten, soms van pijn vertrokken, anderen breeduit lachend, maar altijd die blik van euforie bij de finish. Het sprak me aan, daagde me uit.

Van een burn-out naar 10 km hard lopen

In september 2011 kreeg ik een burn-out. In het daaropvolgende marathonweekend (altijd begin oktober) stond ik als toeschouwer langs de route en werd het zaadje definitief geplant. Naar buiten gaan, gaan wandelen was goed voor me, zei de huisarts. Van wandelen ging ik over naar de hardloopcursus van Evy Greyaert. Enkele minuten hardlopen leidde tot 5 km aaneengesloten. Ik werd lid van de hardloopgroep op het dorp en jawel, de 10 km leek haalbaar. Wat een overwinning toen ik in oktober 2012 zélf voor de eerste keer de 10 km van de Ladiesrun aflegde, en ook nog eens in een droomtijd van een uur! Ineens was ik zelf één van die vrouwen die moe maar zéér voldaan over de finish kwam.

Door knieklachten loop ik nu minder vaak en ver, maar ik ben nog steeds veel in beweging door hardlopen te combineren met wandelen. Voor mezelf, maar ook voor mijn werk als therapeut en coach dat ik vaak al wandelend buiten doe. Dan besef ik, en dat zie ik ook bij cliënten, dat zoiets voor velen al een grote uitdaging is. De essentie is duidelijk: het begint altijd met een eerste stap!

Wat heeft dit te maken met coaching of therapie?

Dit  principe is niet alleen van toepassing bij het trainen voor wandelen of hardlopen. Dat geldt net zo goed voor andere acties of veranderingen waar we weerstand bij voelen of die we spannend vinden.
Ik vind het altijd een beetje gek om over mezelf te schrijven dat ik daar ook last van heb, bijvoorbeeld in mijn ondernemerschap. Anderzijds: een therapeut is ook maar een mens. Ik vind het spannend om mijn praktijk (lees: mijzelf) op de kaart te zetten. Ik heb last van de overtuigingen die daar een rol bij spelen, de gedachten wat anderen wel niet van me zullen vinden. Tegelijkertijd weet ik ook heel zeker dat dit is wat ik wil. Dus ga ik door.

Gestaag, in mijn eigen tempo en op mijn eigen wijze, stap-voor-stap, zonder te weten waar ik precies uit kom, én met steun van mede-ondernemers. Wat me daarbij helpt is de foto bij dit artikel die een prominente plek in mijn werkkamer heeft. Als motivator voor mezelf, én voor de hobbels en weerstanden bij mijn cliënten: “You don’t have to see the whole staircase, just take the first step!”

Herken je hier wat in voor jezelf?

Loop je ook tegen weerstand, spanning, angst of grenzen van jezelf aan? Blijf je hangen in een patroon van gedachten of gedrag? Voel je dat je jezelf tegenhoudt, maar weet je niet precies wat jou belemmert? Het is de moeite waard om het te onderzoeken en daarmee meer inzicht in jezelf te krijgen.
Dit betekent niet dat je in één keer een radicale ommezwaai in je leven hoeft te maken. Sterker nog: de kans is groot dat het dan juist mislukt. Begin met een kleine stap, die je kunt overzien. Die misschien spannend is omdat je niet weet wat het je brengt, maar waar je je nog wel redelijk comfortabel bij voelt.
Soms is het té spannend om die stap in je eentje te zetten. Wil je daar ondersteuning bij, lees dan verder op www.grip-op-jezelf.nl over mij en mijn werkwijze en maak een afspraak voor een gratis kennismaking.

Geïnspireerd door The Voice van John Farnham

De inspiratie voor deze blog komt uit hét nummer dat symbool staat voor de Kustmarathon Zeeland. Ontelbare malen schalde The Voice afgelopen weekend weer door Zoutelande. Er zit heel veel betekenis in dit lied, maar voor mij staat het vooral symbool voor “in actie komen en (jezelf) overwinnen”.
Gun jezelf ook die euforie, gun jezelf steun bij de weerstanden die je tegenhouden om een eerste stap te zetten en kom in actie!
John Farnham & Melbourne Symphony Orchestra – Your the voice – YouTube

Automatisch mijn blogs ontvangen?

Deze blogs met onderwerpen op het gebied van psychosociale gezondheid verschijnen zeer onregelmatig. Maar ze zijn altijd voorzien van een link naar muziek, waarbij het genre zeer uiteenloopt. Het is maar net wat ik bij het onderwerp vind passen, zoals je kunt zien in andere blogs op mijn website. Wil je deze blogs vanzelf in je mailbox ontvangen? Aanmelden kan via deze link.

Zoutelande, 6 oktober 2022

Related Posts